Plebiscyt na libero 15-lecia TAURON Ligi: Agata Sawicka
W polskich rozgrywkach zdobyła wszystko co było do zdobycia. Gdyby nie kontuzje, które nie oszczędzały Agaty Sawickiej, to pewnie jej bogaty dorobek byłby znacznie bardziej okazały.
Przygodę z siatkówką zaczynała w ŁKS-ie Łódź, gdzie została dostrzeżona, co zaowocowało wyjazdem do SMS PZPZ Sosnowiec. W ekstraklasie zadebiutowała w barwach nieistniejącego już AZS AWF Poznań. Po trzech latach gry w stolicy Wielkopolski przeniosła się do Kalisza, gdzie zaczęły się sukcesy – pierwsze mistrzostwo Polski, Puchar Polski i Superpuchar. W 2007 roku zadebiutowała też w reprezentacji Polski. Po dwóch latach gry w Winiarach, Sawicka podpisała kontrakt z ekipą z Bielska-Białej, gdzie również nie brakowało sukcesów, m.in. mistrzostwa Polski. W 2013 roku przez sezon broniła barw Chemika Police, zdobywając z tym klubem mistrzostwo i Puchar Polski.
Kolejnym klubem był Impel Wrocław. Niestety, w 2015 roku reprezentacyjna libero nabawiła się poważnego urazu podczas Igrzysk Europejskich w Baku. Całe zdarzenie miało miejsce w końcówce finałowego przegranego 0-3 spotkania z Turcją, gdy próbowała sięgnąć piłki, która była już nie do uratowania. – Nie tylko ta piłka była nie do uratowania, ale też cały mecz już w tym momencie był przegrany. Jasne, że mogłam odpuścić, ale ja już mam taki charakter, że nigdy nie odpuszczam i nie kalkuluję. Taka już jestem i nic na to nie poradzę. Teraz rozgrywam swój kolejny mecz o szybki powrót do zdrowia – mówiła wówczas Sawicka, która przeszła zabieg rekonstrukcji więzadeł w kolanie.
Dzięki ogromnej determinacji wróciła do gry w drugiej części sezonu 2015/2016 i pomogła ekipie z Wrocławia w zdobyciu brązu. – Powrót po kontuzji nie był łatwy. Tym bardziej cieszę się z tego medalu. Mój udział w nim to tylko odrobinka, ale radość faktycznie jest ogromna. Po zerwaniu więzadeł krzyżowych w kolanie mocno pracowałam, by wrócić na boisko. To było ciężkie sześć miesięcy. Na szczęście doskonale współpracowało mi się z drugą libero – Lenką Dürr. Każdej dziewczynie na każdej pozycji życzę drugiej takiej zawodniczki koło siebie – mówiła po ostatnim meczu z ekipą z Dąbrowy Górniczej.
W kolejnym sezonie pech nie opuszczał Sawickiej, która w lutym 2017 roku doznała ponownie uszkodzenia więzadeł w drugim kolanie. Wrocławska libero znów musiała przejść operację, a następnie żmudny proces rehabilitacji i do końca rozgrywek już na boisku się nie pojawiła.
– Cieszę się z oferty, jaką dostałam z Rzeszowa. Szczerze powiedziawszy, nie zastanawiałam się ani sekundy, bo takiej propozycji się nie odrzuca, zwłaszcza że jest tutaj jeden z najlepszych trenerów, z jakim było mi dane kiedykolwiek pracować. Tak słyszałam i tak mi się wydaje. Jest tutaj naprawdę kapitalny zespół – mówiła Sawicka przed kolejnym sezonem, gdy dostała ofertę z Developresu SkyRes Rzeszów. W Rzeszowie grała w sumie przez dwa sezony, zdobywając jeden brązowy medal.
Po sezonie 2018/2019, dość zaskakująco, postanowiła zrobić sobie przerwę. – Na jakiś czas wstrzymuję się od grania w ekstraklasie. Miałam propozycje z innych drużyn z LSK, ale uznałam, że ta oferta z trzecioligowego Esperanto Warszawy jest najlepsza dla mnie w tym momencie. Jestem też trenerem drużyny młodzieżowej. Całą swoją karierę wykonywałam polecenia kogoś innego i nie musiałam się przejmować tym, co będzie na treningu, bo ktoś inny był od tego. Teraz sama muszę się tym zająć. Pracowałam w ciągu swojej gry w siatkówkę z wieloma świetnymi trenerami i czas skorzystać z tego, co się od nich nauczyłam. Mam spory bagaż wiedzy i cieszę się, że mogę to przekazać młodszemu pokoleniu – kończy Agata Sawicka.
Agata Sawicka
ur. 17.01.1985 r w Łodzi
Kluby
1996-2000 ŁKS Łódź
2000-2003 SMS PZPS Sosnowiec
2003-2006 AZS AWF Poznań
2006-2008 Winiary Kalisz
2008-2013 BKS Aluprof Bielsko-Biała
2013-2014 Chemik Police
2014-2017 Impel Wrocław
2017-2019 Developres SkyRes Rzeszów
od 2019 - UKS Esperanto Warszawa
Sukcesy w klubie:
mistrzostwo Polski: 2007, 2010, 2014
wicemistrzostwo Polski: 2009
brązowy medal mistrzostw Polski: 2008, 2011, 2016, 2019
Puchar Polski: 2007, 2009, 2014
Superpuchar Polski: 2007, 2014
Sukcesy w reprezentacji:
srebrny medal Igrzysk Europejskich: 2015